aankomst
Door: Bart Timmer
Blijf op de hoogte en volg Bart
16 Februari 2014 | Australië, Sydney
Ik zit alweer bijna een dag in Australie en het is belachelijk nat en benauwd weer. We zitten in het hostel een beetje de surf open live te kijken, wat eigenlijk een beetje belachelijk is omdat het echt 3-4 minuten lopen is vanaf het hostel.
Maar eerst de heenreis. Het eeuwige wachten... Uiteraard het eerste wat ik zie als ii bij mijn plek aankom in het vliegtuig (de achterste stoel, goed geregeld) is dat ik nog iemand uit de polder tegenkom, tjah dat is elweer typisch. Duizenden mensen op schiphol en ik zit bijna naast iemand uit het zelfde dorp... Het vliegtuig naar bangkok was vrij oud maar toch hadden we allemaal een eigen interactief scherm. Dus een beetje filmpjes kijken en ouwehoeren met de buurman. De tijd vloog en voordat ik het wist was ik in Bangkok. Wat hier opviel is dat misschien maar 10 mensen door gingen naar taipei. Ik vind al snel een taiwanees(?) die de weg weet door de luchthaven naar de gate. Ik maak een praatje met de man en ontdek dat hij een computer technicus is die maandelijks naar europa gaat om computers van grote bedrijven te fixen. Klinkt als een dure oplossing. Ik hoef niet lang te wachten en we gaan al door naar taipei. Ik zit weer helemaal achterin op dezelfde plek en besloot al snel weer door te gaan met mn films. De 3,5 uur nqar taipei zijn dan ook zo voorbij.
Op taipei vind ik de andere backpackers die ook doorgaan naar sydney en op zoek waar we heen moeten besluit de helft om naar de stad heen te gaan terwijl ik en de andere twee die overblijven besluiten om rond te hangen op het vliegveld.
Het idee was om te tukken oo het vliegveld, we zitten er toch 10 uur. Buiten is het typisch nederlands weer (10 en regenachtig). Beetje rondjes lopen op het vliegveld en even een biertje doen. Het is opvallend stil op het vliegveld maar door de kou en het geschreeuw door de intercom zat slapen er niet in. Dus een beetje ouwehoeren en de 1000 meter vrouwen (ze lopen daar een dag qchter met de spelen...) om tijd te doden.
In het vliegtuig probeer ii te slapen. Maar elke keer als ik net slaap komen de stewardessen me weer wakker maken of ik nog iets te drinken of eten wil... Ze lijken niet te snappen dat ik alleen wil slapen.
Eenmaal qangekomen in sydney heb ik nog steeds bijna niet geslapen. Van de 7 nederlanders gaan er 2 door naar NZ 2 naar een ander hostel en 2 naar hetzelfde hostel. Omdat we een half uurtje vertraagd waren stond de jongen van de organisatie al een tijdje te wachten. Hij laat ons al wat wijken zien vqn sydney en we gaan over die oh zo grote brug. Na 20 minuutjes rijden zijn we in Manly waar we door de winkel straat rijden en langs het strand.
Niet lang daarna zijn we in het hostel we checken meteen in en krijgen een briefing van het starterspakket. Ik ben de enige met een werk garantie pakket en hij heeft ook al wat gevonden. Ik mag bij winkelcentrums autowax verkopen totdat er weer een beetje eerk bij de fruitboeren is. De jobcoach raad me aan met een bus langzaam omhoog te rijden en dan in Carnes te blijven voor dat baantje. Eerst zal ik alles hie regelen zoals de bank. Ik moet wachten tot maandag omdat er in het weekend niet veel open is. Ik bespuit om nog een extra dag te blijven in het hostel zodat ik dinsdag pas weg moet.
Ik begon al een beetje moe te worden (iets mmet drie dagen niet slapen) . Ik en de andere twee nederlanders besluiten na het spreken van een paar nederlanders in het hostel om wat boodschappen te doen en wat te eten.
De winkels zijn ongeveer 10 minuutjjjes lopen en we gaan langs het strand waar net de surf open en skate world championship afgelopen zijn. Er is dan nog een paar bandjes. Op zich wel leuk maar erg druk en we besluiten eerst de boodschappen te doen (bier, spullen voor tosti's en wat drinken). We eten dan nog wat bij een soort snackbar en gaan terug naar het hostel. Daar zitten we met een groep of 20 anderen een biertje te doen. We besluiten dan (groepsdruk!) om mee uit te gaan savonds. Op zich wel gezellig maar ik had nog steeds niet echt geslapen (3,5 daag inmiddels) en heb al snel genoeg het gehad en ga naar bed.
En nu dus net na het ontbijt (tostiiii) gaan we de finale surf open kijken.
Ik zal later wel meer schrijven en hopelijk niet vanaf telefoon
Maar eerst de heenreis. Het eeuwige wachten... Uiteraard het eerste wat ik zie als ii bij mijn plek aankom in het vliegtuig (de achterste stoel, goed geregeld) is dat ik nog iemand uit de polder tegenkom, tjah dat is elweer typisch. Duizenden mensen op schiphol en ik zit bijna naast iemand uit het zelfde dorp... Het vliegtuig naar bangkok was vrij oud maar toch hadden we allemaal een eigen interactief scherm. Dus een beetje filmpjes kijken en ouwehoeren met de buurman. De tijd vloog en voordat ik het wist was ik in Bangkok. Wat hier opviel is dat misschien maar 10 mensen door gingen naar taipei. Ik vind al snel een taiwanees(?) die de weg weet door de luchthaven naar de gate. Ik maak een praatje met de man en ontdek dat hij een computer technicus is die maandelijks naar europa gaat om computers van grote bedrijven te fixen. Klinkt als een dure oplossing. Ik hoef niet lang te wachten en we gaan al door naar taipei. Ik zit weer helemaal achterin op dezelfde plek en besloot al snel weer door te gaan met mn films. De 3,5 uur nqar taipei zijn dan ook zo voorbij.
Op taipei vind ik de andere backpackers die ook doorgaan naar sydney en op zoek waar we heen moeten besluit de helft om naar de stad heen te gaan terwijl ik en de andere twee die overblijven besluiten om rond te hangen op het vliegveld.
Het idee was om te tukken oo het vliegveld, we zitten er toch 10 uur. Buiten is het typisch nederlands weer (10 en regenachtig). Beetje rondjes lopen op het vliegveld en even een biertje doen. Het is opvallend stil op het vliegveld maar door de kou en het geschreeuw door de intercom zat slapen er niet in. Dus een beetje ouwehoeren en de 1000 meter vrouwen (ze lopen daar een dag qchter met de spelen...) om tijd te doden.
In het vliegtuig probeer ii te slapen. Maar elke keer als ik net slaap komen de stewardessen me weer wakker maken of ik nog iets te drinken of eten wil... Ze lijken niet te snappen dat ik alleen wil slapen.
Eenmaal qangekomen in sydney heb ik nog steeds bijna niet geslapen. Van de 7 nederlanders gaan er 2 door naar NZ 2 naar een ander hostel en 2 naar hetzelfde hostel. Omdat we een half uurtje vertraagd waren stond de jongen van de organisatie al een tijdje te wachten. Hij laat ons al wat wijken zien vqn sydney en we gaan over die oh zo grote brug. Na 20 minuutjes rijden zijn we in Manly waar we door de winkel straat rijden en langs het strand.
Niet lang daarna zijn we in het hostel we checken meteen in en krijgen een briefing van het starterspakket. Ik ben de enige met een werk garantie pakket en hij heeft ook al wat gevonden. Ik mag bij winkelcentrums autowax verkopen totdat er weer een beetje eerk bij de fruitboeren is. De jobcoach raad me aan met een bus langzaam omhoog te rijden en dan in Carnes te blijven voor dat baantje. Eerst zal ik alles hie regelen zoals de bank. Ik moet wachten tot maandag omdat er in het weekend niet veel open is. Ik bespuit om nog een extra dag te blijven in het hostel zodat ik dinsdag pas weg moet.
Ik begon al een beetje moe te worden (iets mmet drie dagen niet slapen) . Ik en de andere twee nederlanders besluiten na het spreken van een paar nederlanders in het hostel om wat boodschappen te doen en wat te eten.
De winkels zijn ongeveer 10 minuutjjjes lopen en we gaan langs het strand waar net de surf open en skate world championship afgelopen zijn. Er is dan nog een paar bandjes. Op zich wel leuk maar erg druk en we besluiten eerst de boodschappen te doen (bier, spullen voor tosti's en wat drinken). We eten dan nog wat bij een soort snackbar en gaan terug naar het hostel. Daar zitten we met een groep of 20 anderen een biertje te doen. We besluiten dan (groepsdruk!) om mee uit te gaan savonds. Op zich wel gezellig maar ik had nog steeds niet echt geslapen (3,5 daag inmiddels) en heb al snel genoeg het gehad en ga naar bed.
En nu dus net na het ontbijt (tostiiii) gaan we de finale surf open kijken.
Ik zal later wel meer schrijven en hopelijk niet vanaf telefoon
-
16 Februari 2014 - 07:12
Marco Holtz:
Hoi Bart,
Klinkt allemaal erg vermoeiend na zo'n lange reis,maar het is wel duidelijk dat je eerste levensbehoefte daar ook uit Bier,tosti's en drinken bestaat. Hahaha.
Ga lekker even uitrusten en het zal vast en zeker een super periode worden!
Groetjes,
Marco en Patricia
-
16 Februari 2014 - 11:15
Judith:
Hoi Bart,
Nou een heel verhaal, Bart, leuk! Eerst maar eens lekker bijslapen.
Wat goed dat je al een baantje hebt, het is me niet helemaal duidelijk waar je dat baantje van auto wax verkopen hebt, maar dat horen we wel.
Je gaat dus nu al richting Cairns of is het Carnes, goeie reis alvast!
Groetjes en liefs Judith
-
16 Februari 2014 - 19:31
Simone En Ruud:
Hé Bart,
Het begin van een topjaar denken wij!
En dan die baan autowax verkopen, kan die clip carwash maar niet uit mn hoofd krijgen....
Geniet er van man en hopelijk blijf je schrijven, erg leuk om mee te lezen.
Groet Simone en Ruud -
16 Februari 2014 - 21:14
Helma:
Hey Bart, autowax verkopen! Goh je had wel ff kunnen kijken op de West-Friese markt in Schagen. Daar staat ook altijd een mannetje met autowax. Een heel toneelstukje voert hij op.
Leuk dat je al zo snel een berichtje schrijf. Veel succes Bart. Geniet ervan!! -
16 Februari 2014 - 23:36
Karin & Ruud:
Wat een lekkere reis heb je achter de rug maar dat hoort er allemaal bij. Autowax verkopen, wat een giller, maar het brengt geld op moet je maar denken en denk dat het jou wel goed af gaat haha. Geniet daar lekker van de mensen, de contacten die je legt, het reizen en op zijn tijd een biertje is ook niet slecht! Heel veel plezier op je levensreis Bart. Hartelijke groeten uit de Polder.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
